Ik heb deze bijeenkomst niet zo positief ervaren. Er zit geen structuur in. Het wordt weer precies zoals de vorige keer. Vaagheid troef. Je wordt toegesproken als een klein kind, terwijl we allemaal volwassen mensen zijn. Is het echt zo opvallend dat er ook in de Praxis branchevreemde artikelen verkocht worden? Hoe breed of hoe smal kun je de Praxisbranche maken? Of nog erger: waarom moeten wij de sociale status van bewoners van bepaalde woningen aflezen aan wat er in de vensterbank staat? Vooral de richtingloosheid van deze groepsbijeenkomsten is storend.
Maar goed. Ik heb om me heen gekeken en ik heb foto's gemaakt van wat me opviel.
Botsing tussen oud en nieuw
Klompen bij de Praxis
Op naar de Mallemolen
Het was vooral nat en koud, zodat we maar eerder opgehouden zijn. Het was ook allemaal niet zo inspirerend. We zijn teruggegaan naar de bibliotheek en hebben daar nog wat nagepraat. Allen hadden een beetje het gevoel dat het niet goed liep. Dat de toon en de aanpak niet optimaal zijn. En dat de terugkoppeling naar het werk onduidelijk is. Het algemene gevoelen is, dat iedereen het liefst met zijn of haar opdracht verder gaat en dat hetgeen we in die groepsbijeenkomsten zouden moeten leren daarin geïncorporeerd zou zijn. Volgende week maandag verzamelen op het archief. Intussen nadenken over gebeurtenissen en hoe je dat kunt koppelen aan je eigen werk.
Natuurlijk is het een leerproces. En ik probeer er zeker wat van te maken. De wil is er wel. Maar ik heb het allemaal al eens meegemaakt en je zou hopen dat het voor de "leiding" ook een leerproces geweest zou zijn. Maar veel verschil met de vorige keer heb ik nog niet kunnen ontdekken. Nog steeds dezelfde aanpak, nog steeds dezelfde methode, nog steeds dezelfde frustraties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten